Αγριοαγκινάρα

Στην Ελλάδα δεν καλλιεργούσαν την Αγκινάρα στα αρχαία χρόνια, ενώ στην Σικελία η καλλιέργεια της ήταν πολύ διαδεδομένη. Όμως στους αρχαίους Έλληνες άρεσε πολύ η άγρια αγκινάρα που την θεωρούσαν είδος λαχανικού. Ο Πτολεμαίος ο Ευεργέτης, βασιλιάς της Αιγύπτου, αναφέρει ότι στις όχθες ενός ποταμού της Λιβύης φύτρωναν αγκινάρες που μάζευαν οι στρατιώτες, έβγαζαν τα αγκάθια και τις έτρωγαν.

Η αγκινάρα από την αρχαιότητα είχε χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς. Την θεωρούσαν όπως και σήμερα, φάρμακο για τις παθήσεις του ήπατος και γενικότερα για προβλήματα του γαστρεντερικού συστήματος (ηπατική ανεπάρκεια, ίκτερο, δυσπεψία).

Χρησιμοποιείται επίσης ως διουρητικό, καθώς και για δερματικά προβλήματα, αναιμία, αρτηριοσκλήρυνση και διαβήτη.

Η αγκινάρα εκτός των θρεπτικών της ικανοτήτων, έχει και αξιόλογες ιαματικές ιδιότητες, επειδή δεν περιέχει πολλούς υδατάνθρακες, δίνεται σαν καλή τροφή στους διαβητικούς.
Σαν τροφή, η αγκινάρα είναι πολύτιμη. Περιέχει 84% νερό, 3% πρωτεΐνες, 11% υδατάνθρακες και λιγότερο από 1% λιπαρά οξέα. Είναι πλούσια πηγή ασβεστίου και διάφορων βιταμινών (Α, Β1, Β2 ,C).

Η Αγριαγκινάρα που άρεσε στους αρχαίους Έλληνες, χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για ηπατικά προβλήματα αλλά και ως τονωτικό, χολαγωγό ακόμη και ως αφροδισιακό ελιξίριο.

Η πικρή ουσία που περιέχει η αγκινάρα, η κιναρίνη, είναι αντιπυρετική.

Αφέψημα δε ή εκχύλισμα της ρίζας και των φύλων της αγκινάρας εχει άριστα αποτελέσματα, σε υπακτικές παθήσεις (ίκτερο, κίρρωση, χολοκυστίτιδα, λιθίαση κλπ.)σε αύξηση της διουρήσεως, κανονισμό της εντερικής λειτουργίας.

Από παλαιοτέρων χρόνων φημολογούντο οι αφροδισιακές ιδιότητες της αγκινάρας, γιατί αυτή εθεωρείτο και θεωρείται ότι κινεί την αφροδίσια ορμή.
Το αφέψημα των φύλλων της αγκινάρας λαμβάνεται ψυχρό με ζάχαρη σε δόση τριών ποτηριών την ημέρα,
Το έγχυμα της αγκινάρας σε λευκό κρασί, ωφελεί κατά των ρευματισμών, της αρθρίτιδας, του ίκτερου, της χρόνιας διάρροιας και της λιθιάσεως. Τα φύλλα χορηγούνται και γενικώς ως διουρητικά.

Λόγω της περιεχομένης τανίνης σε αυτή, η αγκινάρα και τα φύλλα είναι στυπτικά, τονωτικά και ενδείκνυται σε φυματικούς.Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι με τη θερμότητα οι φαρμακευτικές και θρεπτικές ιδιότητες τις αγκινάρας καταστρέφονται. Για αυτό προτείνεται το ψυχρό αφέψημα.
Από πολλούς θεωρείται γαλακταγωγός και τα φύλλα τους δίνονται σαν τροφή στα ζώα και μάλιστα στις γαλακτοφόρους αγελάδες.
Η κιναρίνη που περιέχεται στα φύλλα είναι ουσία τοξική, που εκκρίνεται από το γάλα των φύλλων, καθιστά αυτό ερεθιστικό για το στομάχι, προκαλεί εμετούς, κωλικούς κλπ.